Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ 4ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑΣ



ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 4ΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΤΙΜΗ ΝΑ ΜΕ ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΟΜΙΛΗΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ:

"Η ΟΡΧΗΣΗ ΩΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΣ"

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, 4-5 ΜΑΙΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΗΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ).

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ



Η όρχηση ως κοσμολογικός αντικατοπτρισμός

Ιωάννα Μάστορα, BA M.EdPhD,
Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Επιστημονική κι Εργαστηριακή Συνεργάτις 
Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών, Email:  imastora@teiath.gr

Ο χορός δεν είναι απλώς μια κινητική δραστηριότητα, αλλά έχει την ιδιότητα να κάνει συμβολισμούς. Εμβαθύνοντας στις αισθητικές ποιότητες της χορευτικής κίνησης, διαπιστώνουμε τον ρυθμό, τη δυναμική της κίνησης, την πλαστική εκφραστικότητα, τον τρόπο συντονισμού της κίνησης με τον ρυθμό, τη ροή και την αρμονία. Ο χορός συνιστά «εργαλείο» το οποίο αναπτύσσει ο άνθρωπος για να ερμηνεύσει τον κόσμο, αλλά και τη δική του ύπαρξη μέσα στον κόσμο. Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να αναδείξει ότι ο χορός και το τραγούδι αποκαλύπτει στον ορχηστή το στοιχείο εκείνο που είναι κοινό και παράλληλο με την πορεία όλου του κόσμου: το ρυθμό. Η δια των ρυθμικών κινήσεων έκφραση των ψυχικών συναισθημάτων χάνεται στα βάθη της προϊστορίας με λατρευτικό και τελετουργικό χαρακτήρα. Η έρευνα υπερβαίνει την κοσμολογική μυθολογία. Παρουσιάζει την ιδανική αγωγή που εφάρμοζαν όλες οι ελληνικές πόλεις κατά την αρχαιότητα συνδυάζοντας θαυμαστά την σωματική κίνηση με τη μουσική (ενόργανη και φωνητική). Αντιπαραβάλλοντας κινητικές δομές και σχήματα της αρχαίας όρχησης, επιχειρεί να τεκμηριώσει τον κοσμολογικό αντικατοπτρισμό στην κίνηση του ορχηστή.


Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ
(Ένα ποίημα μου ταξειδεύοντας για την Ιθάκη)


Για ένα σακκούλι σπόρους και λίγα τάλαντα,
μας ζήτησαν τη χρυσαφένια άμμο.


Κόψαμε τις φλέβες μας κι έσταξε αρμύρα.
Βγάλαμε τα μάτια μας κι οι κόχες έγιναν σπήλαια.

Απλώσαμε τα μαλλιά μας για δίκτυα στη θάλασσα
κι η ψαριά έθρεψε τα παιδιά.

Τις πληγές μας φίλησε το κύμα και τις γιάτρεψε.
Στο σκοτάδι ο λύχνος μας ήταν η φλόγα του ήλιου.

Τα οστά των προγόνων μας γίναν κοχύλια
 και οι έρωτες μας βρύα και λειχήνες.

Αντέξαμε.

Δεν την πουλάμε την καρδιά.
 Αντέχουμε.


Για ένα πανί γαλάζιο.







O ΘΡΟΝΟΣ



Ευτυχισμένος δεν είναι μόνο αυτός
που κάθεται σε θρόνο και φοράει στέμμα.

Ένας βράχος είναι ο θρόνος μου κι
η χρυσαφένια η άμμος θησαυρός μου.

Τα ασπρογάλαζα νερά είναι αδέλφια μου
κι οι γλάροι του ουρανού είναι παιδιά μου.


Ιωάννα Μάστορα