Δημοσιεύσεις

Επιστημονικές Εργασίες

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΤΟΜΟΥΣ

1.   Μάστορα, Ι. (2000) Η Εισαγωγή της Ολυμπιακής και Αθλητικής Παιδείας στην Εκπαίδευση, στο σύγγραμμα Ι. Γκιόσος (2000) Ολυμπιακή και Αθλητική Παιδεία, Παιδαγωγικός λόγος, Εκδόσεις Προπομπός. Το κεφάλαιο αναφέρεται συνοπτικά στις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες για την εφαρμογή της Ολυμπιακής Αγωγής στην εκπαίδευση παγκοσμίως και στην Ελλάδα. Εξετάζει τις βασικές υποθέσεις στις οποίες στηρίχτηκε η εφαρμογή των προγραμμάτων Ολυμπιακής Παιδείας στην Ελληνική σχολική πραγματικότητα, τις βασικές εκπαιδευτικές προτάσεις και τις εφαρμογές τους στην εκπαιδευτική πρακτική.

2.   Μάστορα, Ι. (2000) Η καλλιέργεια της αισθητικής Παιδείας μέσα από την άθληση και την όρχηση, στο σύγγραμμα Ι. Γκιόσος (2000) Ολυμπιακή και Αθλητική Παιδεία, Παιδαγωγικός λόγος, Εκδόσεις Προπομπός. Στο κεφάλαιο εξετάζεται η σχέση ανάμεσα στα σπορ και στην αισθητική. Διαφαίνεται το πως αναπτύσσεται η αισθητική αγωγή μέσα από την άθληση και την όρχηση και περιγράφεται η δυναμική τους σχέση για τη δημιουργία αθλητών και θεατών, οι οποίοι θα είναι σε θέση να εκτιμήσουν αισθητικά το αθλητικό γεγονός. Η προσοχή στρέφεται στην αναζήτηση τρόπων για να ριζώσει αποτελεσματικά αυτή η διαδικασία στα σχολεία.

3.   Μάστορα, Ι. (2008) Η προαγωγή των πολιτιστικών αξιών του Ολυμπισμού στη μετα-ολυμπιακή εποχή στην έκδοση : Μουρατίδης, Ι. επιμέλεια (2008) Εισαγωγή στην Ολυμπιακή Παιδεία, Εκδόσεις Πλάτων, Θεσσαλονίκη, σελ. 222-237.Η εργασία παρουσιάζει τις πολιτισμικές αξίες του Ολυμπισμού και την εφαρμογή τους μέσα από την Ολυμπιακή παιδεία έως και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων τoυ 2004 στην Αθήνα. Ακολούθως, προτείνει τρόπους για στρατηγικές για τη συνέχιση και βιωσιμότητα της Ολυμπιακής Αγωγής στη μετα-Ολυμπιακή εποχή μέσα κι έξω από τη σχολική πραγματικότητα.

4.   Μάστορα, Ι. (2006) Διεθνές Ίδρυμα Ολυμπιακής και Αθλητικής Παιδείας, στην έκδοση Γαργαλιάνος, Δ. & Ασημακόπουλος, Μ. (επιμέλεια) Δομή και Οργάνωση του Ελληνικού Αθλητισμού, ΕΛΕΔΑ, Εκδόσεις  Κλειδάριθμος ISBN10: 9602099151,447-451 Στο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι στόχοι και οι δράσεις του Διεθνούς Ιδρύματος Ολυμπιακής και Αθλητικής Παιδείας. Γίνεται επίσης τεκμηρίωση και παρουσίαση της αναγκαιότητας για την δημιουργία ενός Ερευνητικού Κέντρου που να αποσκοπεί στην πρόληψη και καταπολέμηση των αντιαθλητικών συμπεριφορών (βία, χυδαιολογία, χουλιγκανισμό, φαρμακοδιέγερση, φανατισμό, ρατσισμό, θρησκοληψία κα).

5.   Μάστορα, Ι. (2015)  Η όρχησις ως κοσμολογικός αντικατοπτρισμός, στην έκδοση Λάζου Α., & Μάστορα, Ι.  Επιμέλεια (2015) Όρχησις και Άθληση, Δοκίμια Ιστορίας- Φιλοσοφίας και Παιδείας, Εκδόσεις Αρναούτη, Όμιλος Κύκλος, Αθήνα. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO. ISBN 978-960-9764-51-3. Ο χορός συνιστά «εργαλείο» το οποίο αναπτύσσει ο άνθρωπος για να ερμηνεύσει τον κόσμο, αλλά και τη δική του ύπαρξη μέσα στον κόσμο. Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να αναδείξει ότι ο χορός και το τραγούδι αποκαλύπτει στον ορχηστή το στοιχείο εκείνο που είναι κοινό και παράλληλο με την πορεία όλου του κόσμου: το ρυθμό. Η δια των ρυθμικών κινήσεων έκφραση των ψυχικών συναισθημάτων χάνεται στα βάθη της προϊστορίας με λατρευτικό και τελετουργικό χαρακτήρα. Η έρευνα υπερβαίνει την κοσμολογική μυθολογία. Παρουσιάζει την ιδανική αγωγή που εφάρμοζαν όλες οι ελληνικές πόλεις κατά την αρχαιότητα συνδυάζοντας θαυμαστά την σωματική κίνηση με τη μουσική (ενόργανη και φωνητική). Αντιπαραβάλλοντας κινητικές δομές και σχήματα της αρχαίας όρχησης, επιχειρεί να τεκμηριώσει τον κοσμολογικό αντικατοπτρισμό στην κίνηση του ορχηστή.

6.   Μάστορα, Ι. (2015) Modern Dance Evaluation στην έκδοση Λάζου Α., & Μάστορα, Ι. Επιμέλεια (2015) Όρχησις και Άθληση, Δοκίμια Ιστορίας- Φιλοσοφίας και Παιδείας, Εκδόσεις Αρναούτη, Όμιλος Κύκλος, Αθήνα. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO. ISBN 978-960-9764-51-3. Το άρθρο παρουσιάζει μια σύντομη αξιολόγηση του Μοντέρνου χορού. Ο χορός και ιδιαίτερα ο αυτοσχέδιος και δημουργικός χορός είναι τέχνη. Η εργασία παρουσιάζει τα υπέρ και τα κατά των εξετάσεων και της αξιολόγησης του δημιουργικού χορού. Το άρθρο έχει γραφεί στην αγγλική γλώσσα.

7.   Μάστορα, Ι. (2015) Cultural and Pedagogical Dimensions of Ancient Olympics στην έκδοση Λάζου Α., & Μάστορα, Ι.  Επιμέλεια (2015) Όρχησις και Άθληση, Δοκίμια Ιστορίας- Φιλοσοφίας και Παιδείας, Εκδόσεις Αρναούτη, Όμιλος Κύκλος, Αθήνα. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO. ISBN 978-960-9764-51-3. Ερευνάται το ιδεολογικό, ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Το άρθρο παρουσιάζει τις πολιτισμικές και παιδαγωγικές ρίζες των αγώνων στον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο.  Η ευγενής άμιλλα, η ιερή εκεχειρία, η γυμνότητα των αθλητών, οι υψηλές αισθητικές εκφάνσεις στην τέχνη συνθέτουν το μεγαλείο των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων. Το άρθρο έχει γραφεί στην αγγλική γλώσσα.

8.   Μάστορα, Ι. (2015)  Οι αισθητικές αξίες του αρχαίου Ελληνικού κόσμου με αναφορά στο Ολυμπιακό Ιδεώδες στην έκδοση Λάζου Α., & Μάστορα, Ι.  Επιμέλεια (2015) Όρχησις και Άθληση, Δοκίμια Ιστορίας- Φιλοσοφίας και Παιδείας, Εκδόσεις Αρναούτη, Όμιλος Κύκλος, Αθήνα. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO. ISBN 978-960-9764-51-3. Ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος μας υποκινεί διαχρονικά σε κριτικό αναστοχασμό για την πορεία της ανθρωπότητας. Η μελέτη του αποτελεί μια αστείρευτη πηγή γνώσης, έμπνευσης και σοφίας, πάνω στην οποία εδράζεται όχι μόνο το στέρεο οικοδόμημα του δυτικού πολιτισμού αλλά και η παγκόσμια διανόηση και τέχνη. Η φιλοσοφία, η ευγενής άμιλλα σε όλες τις εκφάνσεις του ανθρώπινου βίου και η τέχνη πορεύτηκαν παράλληλα κι αλληλένδετα συνθέτοντας έργα και δημιουργήματα άφθαρτα στο χρόνο, έργα λατρείας κι επαίνων. Η ηθική και η αισθητική συμπορεύτηκαν χέρι-χέρι ως αδελφές στα σπάργανα των οποίων εκτυλίχθηκε ό,τι υψηλό και ωραίο μας παρέδωσε ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος. Οι Αισθητικές αξίες, όπως το ωραίο, το υψηλό, το χαρίεν, το μεγαλειώδες, το επικό, το δραματικό, (τραγικό ή κωμικό) εκφράζονται μέσα από το λόγο, το έπος, τη ρητορία και την ποίηση, το θέατρο (τραγωδία και κωμωδία), τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, την καθημερινή πρακτική, το διάλογο, την άθληση, την όρχηση και το Ολυμπιακό Ιδεώδες.

9.   Μάστορα, Ι. (2015)   στην έκδοση Λάζου Α., & Μάστορα, Ι.  Επιμέλεια (2015) Όρχησις και Άθληση, Δοκίμια Ιστορίας- Φιλοσοφίας και Παιδείας, Εκδόσεις Αρναούτη, Όμιλος Κύκλος, Αθήνα. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO. ISBN 978-960-9764-51-3. Η  σπουδή της Επιστήμης της Κίνησης εξετάζεται κυρίως από ανατομική, φυσιολογική, μηχανική και κοινωνική άποψη. Η πλειονότητα των αθλητικών προγραμμάτων ασχολείται με την κατασκευή του ανθρώπινου σώματος και το μηχανισμό κίνησής του σύμφωνα με τους παγκόσμιους φυσικούς νόμους που κυβερνούν την κίνηση. Πολλά εξ αυτών ασχολούνται με την εφαρμογή των φυσικών νόμων στην ανθρώπινη κίνηση, τη Βιοκινητική, τη μυοσκελετική ανατομία και τη νευρομυϊκή φυσιολογία. Ενίοτε παραβιάζεται η φύση και η  βιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού στο βωμό της επίτευξης της αθλητικής επίδοσης, του υπερθεάματος ή της πολιτικής σκοπιμότητας με ωφελιμιστικά και χρησιμοθηρικά κίνητρα. Ηθικά προβλήματα τίθενται επί τάπητος, όπως αν και πότε παραβιάζεται η βούληση του ανθρώπινου προσώπου, η βιολειτουργία του, η ηθική του αθλητικού φαινομένου και η δεοντολογία του «ευ αγωνίζεσθαι». Επιπλέον, αναδύονται σύγχρονα διλήμματα αισθητικής του αθλητισμού και  φιλοσοφικής ανθρωπολογία που συνδέονται στενά με και την επιστήμη της κίνησης συνολικότερα.

ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΜΕ ΚΡΙΤΕΣ

1.   «The necessity of educational intervention in modern sports world» in the Scientific Journal Studies in Physical Culture and Tourism, Vol. 9, 2002 (J. Mastora). Πολλά στοιχεία από το Ιδεολογικό πλαίσιο του Ολυμπισμού δεν εφαρμόζονται στο σύγχρονο αθλητισμό και στην πραγματικότητα των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων. Η εργασία εξετάζει την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στην Ολυμπιακή Φιλοσοφία και στην πρακτική του σύγχρονου αθλητισμού. Για αυτό το σκοπό, τα προβλήματα τα οποία εμφανίστηκαν κι επηρέασαν την εικόνα του αθλητισμού ερευνώνται καθώς και η επίδρασή τους στην ηθική ανάπτυξη των νέων. Η εργασία τεκμηριώνει την ανάγκη για συστηματική εκπαιδευτική παρέμβαση στο χώρο του αθλητισμού.

2.   «Κριτική προσέγγιση των μαθησιακών αρχών για την προαγωγή του «Ευ Αγωνίζεσθαι» στην εκπαιδευτική πρακτική», Περιοδικό Τ.Ε.Φ.Α.Α. Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης Αθλητική Απόδοση και Υγεία, Τόμος 3, Τεύχος 2, Ιούνιος 2001 (Ι. Γκιόσος, Ι. Μάστορα). Σκοπός της εργασίας είναι η κριτική προσέγγιση των μαθησιακών αρχών, που προτείνονται στο εγχειρίδιο Be a Champion in Life!  ειδικά για την προαγωγή του Ευ αγωνίζεσθαι (fair play). Συγκεκριμένα, αναζητήθηκε η συμβατότητα μεταξύ των προτεινόμενων μαθησιακών αρχών με τα κυριότερα μαθησιακά μοντέλα. Ως μαθησιακά μοντέλα ορίστηκαν οι διάφορες κοινωνικοψυχολογικές θεωρίες για την ανάπτυξη της ηθικής πράξης στον άνθρωπο, ενώ ως μαθησιακές αρχές θεωρούνται μια σειρά από αποφάνσεις διαπιστωτικού χαρακτήρα αναφορικά με την φύση της ηθικής ανάπτυξης του ανθρώπου, των παραγόντων που την επηρεάζουν και των επιλεγόμενων στρατηγικών για την προαγωγή της. Η έρευνα έδειξε ότι οι προτεινόμενες μαθησιακές αρχές στηρίζονται σε περισσότερες από μια θεωρίες ηθικής ανάπτυξης, όπως της: α. της γνωστικοκοινωνικής μάθησης, β. του ηθικού συλλογισμού, γ. της φροντίδας και δικαιοσύνης, δ. της ηθικής ανάπτυξης του χαρακτήρα.

3.   «Η σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τους πολεμικούς χορούς» (Σ. Δούκα, Ι. Μάστορα), Πρακτικά 1^ου Πανελληνίου Συνεδρίου Αθλητικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Ελληνικής Εταιρείας Αθλητικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας, Θεσσαλονίκη 2002. Οι πολεμικοί χοροί έπαιξαν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της κλασσικής περιόδου, αλλά και πολύ νωρίτερα κι έπειτα από αυτήν. Οι πολεμικοί χοροί εκτελούνταν πριν από την μάχη για να εμψυχώσουν τους πολεμιστές και να σπείρουν πανικό και φόβο στους εχθρούς τους. Οι αρχαίοι Έλληνες αγάπησαν τους πολεμικούς χορούς, όχι επειδή οι ίδιοι ήταν πολεμοχαρείς, αλλά επειδή οι ιστορικές συγκυρίες τους υποχρέωναν να είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμοι αν επιθυμούσαν να απολαμβάνουν τα αγαθά της ειρήνης. Πίστευαν ότι η καλύτερη εξάσκηση και πολεμική προετοιμασία γινόταν μέσα από τη μουσική και τον χορό, για αυτό προσπαθούσαν με τα ποιήματα, τα άσματα και και τις χορευτικές τους κινήσεις να διεγείρουν το θάρρος, την ανδρεία και την ενθουσιώδη παρορμητική διάθεση των πολεμιστών. 

4.   «Το παιδαγωγικό όραμα του Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν» (Ι. Μάστορα, Ζ. Κοντού), Ετήσιο Επιστημονικό Περιοδικό, Τόμος 2^ος, Αθλητική Ιστορία και Φιλοσοφία, Θεσσαλονίκη 2006. Η εργασία καταδεικνύει πως και γιατί αναπτύχθηκε η εκπαιδευτική θεωρία και πρακτική του Ολυμπισμού. Συμβάλλει στην πληρέστερη και βαθύτερη κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στην εκπαιδευτική θεωρία του Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν και την παιδαγωγική διάσταση της Ολυμπιακής Φιλοσοφίας. Η έρευνα του θέματος στηρίχτηκε στην ιστορική μελέτη, ενώ η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε δευτερογενείς επί το πλείστον πηγές. Όπως συμπεραίνεται μέσα από την εργασία η σύγχρονη αναβίωση των αγώνων ήταν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η προσπάθεια του Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν για την αναβίωση στηρίχτηκε στο όραμά του για την εκπαίδευση της νεολαίας διά του αθλητισμού. Ο Κουμπερτέν θεμελίωσε το παιδαγωγικό πλαίσιο των Ολυμπιακών αγώνων, που καταγράφεται με σαφήνεια στις πρωτότυπες εκδόσεις της Ολυμπιακής χάρτας. Με αυτόν τον τρόπο καθιερώθηκε η εκπαιδευτική θεωρία του Ολυμπισμού με βάση μια σειρά ιδανικών.

5.   «Εννοιολογικός προσδιορισμός, περιεχόμενο και εκπαιδευτικοί στόχοι της έννοιας της Ολυμπιακής Παιδείας» στο ετήσιο περιοδικό σύγγραμμα Αθλητική Ιστορία και φιλοσοφία της Ελληνικής Εταιρείας Αθλητικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας, Τόμος 1^ος Θεσσαλονίκη 2001 (Ι. Μάστορα, Ι. Γκιόσος). Η παρούσα έρευνα στοχεύει στη διασάφηση του όρου και της έννοιας της Ολυμπιακής Παιδείας. Μεθοδολογικά, στηρίζεται στην κριτική επισκόπηση των θεμελιωδών αξιών κι αρχών της Ολυμπιακής φιλοσοφίας και του πρωταρχικού στόχου του Ολυμπιακού Κινήματος, όπως αυτός προσλαμβάνεται και καταγράφεται από τους ηγέτες και τους ερευνητές του Ολυμπισμού. Τέλος, η μελέτη επιχειρεί να ανιχνεύσει το περιεχόμενο και τους βασικούς εκπαιδευτικούς στόχους της Ολυμπιακής Παιδείας, που είναι συμβατοί με την έννοια της. 

6.   «Η εισαγωγή της Ολυμπιακής και Αθλητικής Παιδείας στην Εκπαίδευση» στο επιστημονικό περιοδικό Φυσική Αγωγή Αθλητισμός Υγεία, Περιοδική έκδοση της ΕΠΗΦΑΝΗ, Τεύχος 8-9, Νοέμβρης 2000 ( Ι. Μάστορα). Η εργασία παρουσιάζει την εισαγωγή της Ολυμπιακής Παιδείας στην Ελληνική εκπαίδευση το έτος 1999 ως μια μελέτη περίπτωσης. Παρουσιάζει επίσης συγκριτικά την εφαρμογή στις αγγλόφωνες χώρες του Καναδά, των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Η εργασία αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός κινήματος για να περάσουν τα ηθικά και παιδευτικά μηνύματα του Ολυμπισμού στη νεολαία όλου του κόσμου. Η οργανωμένη άσκηση και η επίδοση τέθηκε σε προτεραιότητα στην αρχή του αιώνα μας και έτσι δημιουργήθηκε το φαινόμενο των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων με τις υψηλές επιδόσεις. Η εισαγωγή της Ολυμπιακής Παιδείας πρέπει να γίνει προτεραιότητα στη δεύτερη εκατονταετία των αγώνων για να δημιουργήσουμε τον ολοκληρωμένο άνθρωπο, τον σωματικά δηλαδή και ψυχικά αναπτυγμένο.

7.   «Τάσεις και προοπτικές στη σπουδή της Ολυμπιακής Παιδείας», στο επιστημονικό περιοδικό Φυσική Αγωγή Αθλητισμός Υγεία, Περιοδική έκδοση της ΕΠΗΦΑΝΗ, Τεύχος 6-7, Νοέμβρης 1999 ( Ι. Γκιόσος, Ι. Μάστορα). Στην εργασία αυτή εξετάζονται οι τάσεις και οι προοπτικές στη σπουδή της Ολυμπιακής-Αθλητικής Παιδείας. Πιο συγκεκριμένα, μελετώνται τα βασικά χαρακτηριστικά και οι θεματικές προτεραιότητες, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης σπουδής.  Μέσα από μια κριτική ιστορική επισκόπηση της πορείας των μελετών της Ολυμπιακής-Αθλητικής Παιδείας, αλλά και των αναγκών που αυτές καλύπτουν καταδεικνύεται η επιστημονική τους οριοθέτηση και συζητούνται οι περιορισμοί τους. Τελικά, παρουσιάζεται κι αναλύεται ένα βασικό πλαίσιο παραδοχών που παραπέμπει σε μια προτεινόμενη κατεύθυνση για τη σπουδή της Ολυμπιακής-Αθλητικής Παιδείας.

8.   «Η προληπτική παρέμβαση για την αντιμετώπιση της φαρμακοδιέγερσης» (Ι. Μάστορα), Τόμος Πρακτικών, 15^ου Πανελληνίου Μετεκπαιδευτικού Σεμιναρίου Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας, Ιανουάριος 2005. Η εργασία εξετάζει και παρουσιάζει τις φυσικές και ψυχολογικές παρενέργειες από τη χρήση αναβολικών κι αναφέρει τις πιο επικίνδυνες από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται επί το πλείστον. Δείχνει την έκταση του φαινομένου τόσο στον υψηλό αγωνιστικό αθλητισμό όσο και στην καθημερινή πρακτική των γυμναστηρίων, παρουσιάζοντας σχετικές έρευνες. Η αντιμετώπιση της φαρμακοδιέγερσης απαιτεί συστηματική έρευνα και πρόληψη που συνίσταται στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση ιδιαίτερα των νέων. Αρμόδιοι φορείς είναι τα όργανα της πολιτείας, οι διοικήσεις των συλλόγων, οι εκπαιδευτικοί, οι ιατροί, οι προπονητές και οι γονείς.   Η πρόληψη θα πρέπει να γίνει τόσο σημαντική όσο σημaντική είναι για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η εκστρατεία κατά των ναρκωτικών.

9.   Μάστορα, Ι. (2009) Η κοινωνικοποίηση των παιδιών στη νηπιακή ηλικία: Εκπαιδευτικές οδηγίες για γονείς, Επιστημονικό Περιοδικό Εγκέφαλος, Αρχεία Νευρολογίας και Ψυχιατρικής,  Τεύχος 46 (4):183-188. Κάθε εκπαιδευτική παρέμβαση ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία, ει δυνατόν τη νηπιακή. Με βάση τη σύγχρονη παιδαγωγική έρευνα, η περίοδος αυτή είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη του νέου ανθρώπου. Η εργασία ανιχνεύει τις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού προσχολικής ηλικίας και παρουσιάζει με απλό, πρακτικό κι εύληπτο τρόπο ένα πλαίσιο ειδικών οδηγιών για τους γονείς που βασίζονται σε αναγνωρισμένες μεθόδους κοινωνικοποίησης και θεμελιώδεις αρχές διαπαιδαγώγησης. Η συμβολή των γονιών είναι εξαιρετικά σημαντική, για αυτό θα πρέπει να προβλεφθεί επιμόρφωση και κατάλληλα έντυπα με σαφείς οδηγίες και προτάσεις. Η παρούσα εργασία ανιχνεύει τα στάδια ανάπτυξης αυτής της πρωτοβουλίας και παρουσιάζει δραστηριότητες και σχετικές οδηγίες για τους γονείς.

10.                Μάστορα, Ι. & Βαλοτάσιου, Χ. (2007) Βία κι Επιθετικότητα των Εφήβων στην Αθλητική δραστηριότητα, Επιστημονικό Περιοδικό Εγκέφαλος, Αρχεία Νευρολογίας και Ψυχιατρικής,  Τεύχος 44. Το θέμα της βίας κι επιθετικότητας στον αθλητισμό, τα τελευταία χρόνια, πήρε σημαντικές διαστάσεις κι έγινε καθημερινό κοινωνικό φαινόμενο. Το 1971 οι Ogilvie & Tutko δημοσιεύουν ένα άρθρο με τίτλο: «Αθλητισμός: Αν θέλεις να οικοδομήσεις χαρακτήρα, δοκίμασε κάτι άλλο» (Ogilvie B., et al, 1971, 5; 60-63). Η παρούσα εργασία μελετά αυτήν την παραδοχή. Γίνεται αναφορά στις πιο σημαντικές έρευνες μεταξύ των οποίων Bredemeier & Shields (1986 a,b), Bredemeier (1994; 1995b) και άλλων ερευνητών (Crown & Heatherighton, 1989; Knoppers, 1988; Knoppers, Zuidema & Meyer, 1989). Η εργασία ερευνά αν η άσκηση κι η αθλητική δραστηριότητα είναι ικανές να βοηθήσουν στην ηθική ανάπτυξη των εφήβων, αν δεν υποστηρίζονται από τις αρχές, το ιδεολογικό πλαίσιο και την δεοντολογία του αθλητισμού. Αποδεικνύει ότι αν η αθλητική δραστηριότητα στερείται ιδεολογικού πλαισίου, πολλές φορές μπορεί να δημιουργήσει επιθετική ή και εγωκεντρική νοοτροπία, δηλαδή, κάποιος έφηβος να εκδηλώσει ιδιαίτερη μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς που αναφέρεται στην έντονη πρόθεσή του να βλάψει κάποιον άλλο και να προκαλέσει βλάβη με σωματική, λεκτική ή ψυχολογική επίθεση. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού αναδύεται η ανάγκη για συστηματική εκπαιδευτική παρέμβαση στο χώρο του αθλητισμού με τη συνεπικουρία, Διεθνών συμβάσεων.

11.                Douka S., Mouratidis Y., Anastasiou A., Mastora M. (2001). The importance of dance, music and musical instruments in ancient Greece, Studies in Physical Culture & Tourism, VIII, 87-92. Η εργασία αναδεικνύει πως ο χορός και η μουσική μαζί με τη γυμναστική και τα γράμματα απετέλεσαν τους κυριότερους τομείς εκπαίδευσης στην κλασσική αρχαιότητα. Προστάτιδα του χορού και της μουσικής ήταν η μούσα. Εξαιτίας της εξαιρετικής σημασίας τους η διδασκαλία των νέων και η μύησή τους στο χορό και στη μουσική ήταν υποχρεωτική σε πολλές πόλεις. Τα μουσικά όργανα χωρίζονταν στα κρουόμενα και στα εμπνεόμενα. Από αυτά, τα πιο σημαντικά ήταν η λύρα και η κιθάρα. Η εργασία επίσης παρουσιάζει τα είδη του αυλού και τη σύριγγα.

12.                Αναστασίου Αθ., Μάστορα Ι., Διαμαντής Ε. (2010) «Η φυσική αγωγή στο στρατό του Βυζαντίου», Ετήσιο Επιστημονικό περιοδικό της Ελληνικής Εταιρείας Αθλητικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας.  Έγκριση Δημοσίευσης. Η εργασία μέσω της ιστορικής επισκόπησης ερευνά τη σωματική αγωγή ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής των στρατιωτών του Βυζαντίου. Οι σύγχρονοι στρατοί των Ευρωπαϊκών κρατών, αξιωματικοί των οποίων εκπαίδευσαν, οργάνωσαν κι εκγύμνασαν τον Ελληνικό στρατό, οφείλουν σημαντικά στοιχεία της εκγύμνασής τους στο Βυζάντιο, το οποίο τότε θαύμαζαν και ήταν για τους λαούς αυτούς πρότυπο, η δε σύγχρονη στρατιωτική αγωγή αυτών δεν αποτελεί πρωτότυπο σύγχρονο φαινόμενο, αλλά έλαβε συστηματική μορφή πολύ παλαιότερα, ακολουθώντας τον Βυζαντινό στρατό για περισσότερο από μια χιλιετηρίδα. Η εργασία παρουσιάζει κι αναλύει τις μορφές εξάσκησης κι εκγύμνασης του Βυζαντινού στρατού, τις ασκήσεις, τα παραγγέλματα, τον γυμναστικό χώρο και τα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες για να είναι ετοιμοπόλεμοι.

13.                Εκπαιδευτικές παρεμβάσεις στην πρόληψη της παχυσαρκίας  (Ι. Μάστορα, Χ. Βαλοτάσιου, Σ. Μολυβάτος), Επιστημονικό Περιοδικό Εγκέφαλος, Αρχεία Νευρολογίας και Ψυχιατρικής, Τεύχος 45, 2008. Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες και ο σύγχρονος τρόπος ζωής ευνοούν την υποκινητικότητα και την ακατάλληλη επιλογή τροφίμων. Απόρροια είναι το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων ενηλίκων καθώς και παιδιών σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η παχυσαρκία είναι ένα σημαντικό πολυπαραγοντικό πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας, η επίλυση του οποίου απασχολεί την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα για τη Διατροφή, την Φυσική δραστηριότητα και την Υγεία. Κύριοι άξονες της παρούσας εργασίας είναι ο ενεργός τρόπος ζωής σε συνδυασμό με μια ισορροπημένη διαιτητική συμπεριφορά για την πρόληψη κι αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας. Προβάλλει επιτακτική η ανάγκη διαμόρφωσης κι εφαρμογής ολοκληρωμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων αθλητικής και διατροφικής αγωγής σε όλες τις σχολικές βαθμίδες καθώς και η κατάρτιση προγραμμάτων για ενήλικες. Η παρούσα εργασία ανιχνεύει πειραματικές προσπάθειες που εφαρμόστηκαν επιτυχώς κι αποτελούν εφαλτήριο για περαιτέρω επιστημονική τεκμηρίωση κι ανάπτυξη αντίστοιχων πρωτοβουλιών. Καταγράφει κι αναλύει τους στόχους και το περιεχόμενο υποδειγματικών προγραμμάτων που εφαρμόστηκαν διεθνώς αναδεικνύοντας τις πρωτοβουλίες ενθάρρυνσης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή της αθλητικής διαπαιδαγώγησης.

14.                Δράσεις Άθλησης, άσκησης, αναψυχής και Ιαματικός Τουρισμός, Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής Τόμος Πρακτικών Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου Αισθητικής και Κοσμητολογίας, Η συμβολή της Αισθητικής και του Αισθητικού στον Ιαματικό Τουρισμό, Τόμος 33:121-127, 2015, (Ι. Μάστορα). Η Ελλάδα διαθέτει προστατευμένες θαλάσσιες περιοχές χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και χιλιάδες νησιά. Διαθέτει επιπλέον πληθώρα ιαματικών πηγών (θερμοπηγών και ιαματικών λουτρών), όπου αναβλύζουν νερά ενδεδειγμένα λόγω της φυσικοχημικής τους σύστασης για φυσική υδροθεραπεία. Η εναλλακτική αυτή μορφή τουρισμού είναι εφικτό να προσελκύσει ικανοποιητικό κοινό και να ενισχύσει την τουριστική ανάπτυξη στις τοπικές κοινωνίες που διαθέτουν ιαματικούς φυσικούς πόρους. Ειδικά, αν η θαλασσοθεραπεία και η υδροθεραπεία, συνδυαστούν με προγράμματα θεραπευτικής άσκησης και κινητικής αναψυχής.