ΤΟ ΨΙΘΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΙΒΥΛΛΑΣ

(φωτογραφία: Δ. Βαρδίκος)

ΤΟ ΨΙΘΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΙΒΥΛΛΑΣ

Στόλιζε το κορμί με χίλια δυο μεταξωτά,

Μην τα πιστεύεις για δικά σου

Στολίδια είναι μονάχα δανεικά.

Μην τα λατρέψεις.

Στον καύσωνα, να τρως λιτά,

στον παγετό, Γέμιζε το καζάνι.

Μην γίνει όμως η κοιλιά το πρώτο μέλημα.

Ξυπόλυτος θα πρέπει στον Ευρώτα να κοιμάσαι

Αν στο προστάξει μια ανθρώπινη ή εθνική ευθύνη.

Αγκάλιαζε τους πάντες και τα πάντα

μα μην τα υιοθετείς

Έχεις εσύ δικό σου μονοπάτι, να διαλέξεις.

Κι αν σφάλλουνε οι σύντροφοι,

Είναι δουλειά του Δία να τους δικάσει

Όχι δική σου.

Εσύ είσαι μόνο μια σκιά, μια πνοή,

Μια σκόνη αστρική.

Να γδύνεις την ψυχή σου τακτικά

Για να είσαι όμοιος και διαφορετικός

Μία νότα μοναχά στη μελωδία

Μια πινελιά εικαστική.

Στην αρμονία της όρχησης,

ένα και μόνο βήμα.

Χόρευε μες τον κύκλο με τα χέρια σου

σφιχτά δεμένα με τους άλλους

 μα μάθε μόνος να σφυρίζεις

στον ρυθμό όταν νυχτώνει,

να μην φοβάσαι τα θεριά

και γίνεις φορτικός για νανουρίσματα

κι απελπισμένος για παραμύθια μητρικά.

Να αφήνεις που και και που τον στολισμένο σου καθρέφτη

και να κοιτάς την ομορφιά

στις πολλαπλές του κόσμου τις εκδοχές και τις εκφάνσεις,

Είμαι εσύ ή εγώ που ομίλησε;

Είναι η Αθηνά; Η «αγορά»; Ο Δήμος;

Οι αναμνήσεις της ψυχής στα αστρικά ταξίδια;

 Μα όχι όχι.

Ομίλησε και πάλι η Σίβυλλα

Όποιος δεν την κατάλαβε

Δεν χόρεψε ποτέ τον Δελφικό παιάνα!

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΡΧΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΑΝΝΑ ΛΑΖΟΥ